Buhay na Pangarap!

ang fetus na nasa loob ay may sakit, kailangan siyang operahan habang nasa loob ng sinapupunan ng kanyang ina. Sinasabing hindi ganun katiyak ang pag kabuhay ng fetus dahil sa kanyang sakit at maari na rin niya itong ikamatay, at habang inooperan ang fetus inaabot nito ang kamay ng doctor, at ito'y nahinto ng ilang segundo at hindi makagalaw, sa mga oras na iyon naisip ng doctor ang pag asa na mabubuhay ang bata at ang pag asang gagaling sa kanyang karamdaman.

Akala natin na hindi mahalaga ang buhay ng mga sanggol at minsan gusto natin silang ipalalag sa kadahilanang aksidenteng nagawa ito at magiging sagabal at purwisyo sa ating buhay, pero di natin naisip ang kaligayahang dulot at ang buhay nila. Sinasabi nga sa simbahan na bawal ang pumatay ng tao, sana itong istorya ay mag silbing alarma na ang buhay ay mahalaga!

Samuel’s parents, Julie and Alex, could have terminated Julie’s pregnancy at 15 weeks when they learned about their son’s condition, which can result in lifelong physical and mental disabilities. But the Armases do not believe in abortion. Instead, in August 1999, they drove 250 miles from their home in Villa Rica, Ga., to Nashville, Tenn., where Dr. Joseph Bruner, of Vanderbilt University, performed a surgery bordering on the fantastical. Bruner cut into Julie’s abdomen, lifted her balloonlike uterus out of her body, made an incision in the taut muscle, removed the fetus, sewed up the spinal defect and tucked him back inside. Fifteen weeks later Samuel Armas “came out screaming,” says Julie. So far the story of Samuel Armas from Villa Rica, Georgia, US.

HOPE, the best word that describes the picture!